Şair Mehmet Güven; Biz Neden Üşüdük Çetin... Karşıyakalı şair Mehmet Güven, 1953 Nevşehir kozaklı- Aylı köyünde doğdu. Şiirle 16 yaşlarında tanıştı. Daha o yaşta ortaokul düzeyinde yarışmalarda birincilik ödülleri aldı. Daha sonra şiirleri çeşitli gazete ve dergilerde yayınlandı. Antolojilerde şiirleri yayınlandı. Şiirleri ve yazıları halkın yaşam biçimi ile örtüşmektedir. Daha çok sosyal içerikli konuları kaleme alan Güven; “Yaşanan olumsuzluklardan, haksızlıklardan öncelikle ülkenin yazarları ve şairleri etkilenmelidir. Toplum önünde, toplumsal acılarda rehberlik yapmalıdır.” Düşüncesini savunmaktadır. Güven “Evrensel olmanın yolu da bireycilikten arınıp, toplum adına bir şeyler üretmekten geçer.” Düşüncesindedir. Yayınlanmış kitapları; İnsanlık Onuru, Silahlara Paydos Dedik, Taş Uyandı, Biz Neden Üşüdük Çetin..
Biz Neden Üşüdük Çetin... Ah be Çetin Kederli günlerimde Kader arkadaşım gerçekçi Çetin Biz tan yeri ağarırken Çehresi kararmış hüzünlü bulutlara mum yakmıştık. Bir vücut, bir gövde ve bir baş, aynı ses Aydınlıklara ulaşmak için karanlıkları koştuk. Bazen bir köy kıraathanesinde Bazen Gündoğdu meydanında Zaman zaman, çocuğu vurulmuş anaların yanında Yarınları kokladık. Ah be Çetin, kardeş Çetin, sırdaş Çetin Bundan böyle korkulu düşler görüyorum galiba Hani sen o karabasanları hiç sevmezdin dostum. Tüm değerler törpülendi, yok edildi, kokuştu Etik kurallar meyhane masalarında Kurtlar vadisini oynadılar Çetin. Hani biz Anadolu’yduk, Anadolu kokuyorduk Kalemler buharlaştı, neden yok olduk. Sen Bodrum meyhanelerinde, Mussolini kokan Ojeli ellere, rujlu dudaklara, başkaldırdın Bana Mustafa Kemal’leri, Mareşal Tito’ları, Vietnam’dan Hoşimin’leri, anlatın derdin Mazlumun yüreğine su serperdin. Biz incir ağacına, ebe gömecine, Memleket hasretine, şiirler yazarken Sen hep göz bebeklerimde gülümserdin Paslanmış prangalara mıhladılar gülen yüzleri. Ateşsiz yandık güneşsiz kavrulduk Temmuzda üşüdük. Bak Anadolu’nun kuytu karanlıklarında Yorgun bir çınar Bu çınar vasiyet sahibini arar Bu çınar kalemine susamıştır Yanar, yanar, yanar Yarınlara boy vermiş koskoca cüssesinde Sararmış yapraklarda Kuvay-ı Milliye destanı var. Biz Anadolu’yduk, Anadolu kokuyorduk Neden üşüdük Çetin. Kalemler buharlaştı, değerlerim kokuştu Galiba, kara kara düş görüyorum Çetin Galiba, kara kara düş görüyorum Çetin Biz neden üşüdük Çetin Biz neden üşüdük Çetin?
Mehmet GÜVEN https://www.facebook.com/#!/mehmet.guven.1029
|
4873 kez okundu
YorumlarHenüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |